• *اولین جشن موسیقی ما را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

این جشن نیز مانند بسیاری از جشنهایی که برگزار می‌شود، به این دلیل که دوره اول خود را برگزار می‌کرد، دارای نقائصی است که امیدوارم در دوره های بعدی رفع شود. اما جا دارد قبل از اینکه به بازگو کردن این کمبودها بپردازیم، به تمام برگزیدگان تبریک بگویم. از همین تریبون برای آن‌ها آرزوی سلامتی دارم و امیدورام روزی برسد که تک تک این عزیزان بتوانند در پیشبرد موسیقی ایران موثر باشند.

• *فکر می‌کنید بزرگ‌ترین حسن چنین جشنهایی چیست؟

جشنهای اینچنینی همیشه می‌تواند در اهالی هنر ایجاد انگیزه کند و بین هنرمندان جوان و پیشکسوت ارتباط خوبی برقرار کند. این گردهمایی‌ها باعث می‌شود موزیسین‌ها وهنرمندان در عرصه های مختلف از نزدیک با هم آشنا شوند واز دل این آشنایی‌ها اتفاقات و رابطه های خوبی به وجود بیاید. این جشن هم به عنوان اولین حرکت خصوصی در زمینه موسیقی، به صورت تخصصی برگزار شد و چون در اولین دوره خود بود با کمبودهایی همراه بود اما آبرومندانه برگزار شد. امیدوارم این جشن در سالهای آینده ادامه پیدا کند و هر سال بهتر و کامل‌تر از سال قبل برگزار شود.

• *فکر می‌کردید اثر شما بتواند به عنوان یکی از بهترین‌ها انتخاب شود؟

راستش را بخواهید این انتخاب خیلی دور از ذهن نبود. از مردم سپاسگذارم و همین طور از کارشناسانی که به قطعه ارغوان، بی قرار و همین طور آلبوم حریق خزان رای داده‌اند. از علیرضا قربانی به عنوان یکی از اخلاق مدارترین و توانمندترین هنرمندان کشورتشکر می‌کنم که همواره مرا مورد لطف و حمایت خود قرار داده‌اند.

باید بگویم که این آلبوم بخشی از موفقیت خود را مدیون اشعاری است که در آن استفاده شده است. این اشعار شاعران بزرگی دارد. از فریدون مشیری گرفته که متاسفانه در قید حیات نیستند و من از ایشان متشکرم و همینطور دست هوشنگ ابتهاج عزیز را می‌بوسم که جایشان در این جشن واقعا خالی بود. همه این عوامل دست به دست هم داد تا در کنار آهنگسازی و نگاه آزاد به موسیقی ایرانی، آلبوم «حریق خزان» مورد استقبال عموم قرار بگیرد. نکته مثبت این اثر این است که علاوه بر جلب نظر مردم توانست بسیاری از هنرمندان و منتقدین را با خود همراه کند. مسلما کسب عنوان بهترین آلبوم که مهم‌ترین بخش این جشنواره بود برای ما ارزشمند و قابل احترام است. جا دارد از جناب آقای حمید اسفندیاری و شرکت فرهنگی هنری آوای باربد بابت حمایتهایی که از ما کردند تشکرکرده و کسب عنوان برترین آلبوم را به ایشان و به همه مخاطبان این آلبوم، تبریک بگویم.

• *سطح این جشن از نظر شما چگونه بود؟

جشن از سطح قابل قبولی برخوردار بود ولی در مقایسه با استانداردهای جهانی فاکتورهای بسیاری را کم داشت. اما معتقدم این گونه جشن‌ها در ایران هنوز هم می‌تواند بهتر از این‌ها برگزار شود. به عنوان مثال با زمان بندی بهتر، جداسازی بخش موسیقی اصیل و جدی و ژانر پاپ و تلفیقی و با استفاده از کارشناسان معتبرتر و محدودتر سطح کیفی برنامه را ارتقا داد. ما از حضور خیلی از هنرمندان با تجربه در این جشن بی بهره بودیم، در حالی که حضورآنها می‌توانست بسیار مفید واقع شود واز تجربه و هنرشان برای رفع نقایص استفاده شود.

• *فکر می‌کنید می‌شود کاری کرد که همه سلیقه‌ها از این جشن باشند؟

مسلما همیشه اینطور بوده که نمی‌توانیم سلیقه های مختلف را از یک موضوع مشخص راضی نگه داریم. راضی نگه داشتن سلیقه های مختلف، امر دشواری است.